Arama
Peygamberimiz'den (SAV) gençliğin kişiliğini şekillendirecek 40 Hadis-i Şerif
İslam'ın ilk dönemlerinde, Mekke ve Medine'de İslam davasını gençler omuzladılar. Enes bin Malik'in (RA) rivayetine göre hicret vaktinde Medine'de, Ensar'dan 70 genç vardı. İslam, gençlere öyle büyük önem vermiştir ki, erken yaşta yaptıkları amellerin karşılığı olarak onlara iki kat sevap yazılacağı rivayet edilmiştir. Sizler için Resulullah'ın (SAV) gençliğin kişiliğini şekillendirecek 40 Hadis-i Şerif'ini hazırladık.
🔸 "Doğru yol ve kılavuzluk" anlamına gelen hidayet, insanın Allah'a kul olmasıyla ilişkilidir.
🔸 Peygamber Efendimiz (SAV) buyuruyor ki:
"Allah'a yemin olsun ki; Allah'ın, senin sebebinle bir kişiyi hidayete erdirmesi, senin için (çok değerli) kırmızı develerin sahibi olmaktan daha hayırlıdır."
(Buhari, Fedailü's-Sahabe 9 - Müslim, Fedailü's-Sahabe 34)
🔸 Allah Resulü (SAV) Müslümanlara hep kolaylık sağlamış ve kolaylığı, sevgiyi ümmetine hep öğütlemiştir.
🔸 Peygamber Efendimiz (SAV) buyuruyor ki:
"Kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız. Müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz."
(Buhari, İlim 11 - Müslim, Cihad 5)
🔸 İlim, her kula farz kılınmıştır. İlim payelerin en üstünü en kıymetlisidir, onu öğrenme konusundaki gösterilen her azmin kulu ulaştıracağı yer cennettir.
🔸 Peygamber Efendimiz (SAV) buyuruyor ki:
"Kim ilim öğrenme arzusuyla bir yola girerse, Allah bu sebeple ona cennete giden yolu kolaylaştırır."
(Mülim, Zikir 11)
🔸 İslam'da Müslümanın yaptığı hiçbir amel boşa gitmez. Bu eline değen bir diken bile olsa günahlarına kefaret sayılır.
🔸 Peygamber Efendimiz (SAV) buyuruyor ki:
"İlim öğrenme amacıyla yolculuğa çıkan kimse, evine dönünceye kadar Allah yolundadır."
(Tirmizi, İlim 2)
🔸 Allah'ın kullarına ilk emri "oku"dur. İslam'da öğrenmek ve öğretmek büyük önem arzeder. Hatta Peygamberimiz (SAV) savaşta elinde bulunan esirlere okuma-yazma öğretmeleri karşılığında kendilerini serbest bırakacağını söylemiştir.
🔸 Peygamber Efendimiz (SAV) buyuruyor ki:
"Melekler, ilim talebesinden razı oldukları için ona kanatlarını gererler."
(Tirmizi, İlim 19)