Arama
Peygamberimizin döneminde gerçekleştirilen eğitim faaliyetleri
Peygamber Efendimiz ve müminler, Allah'a iman etmeleri ve İslam dinini kabul etmeleri nedeniyle Mekke'deki müşriklerden pek çok zulüm gördüler. Bu eziyetlerin dozu gün geçtikçe daha da arttı. Hicret, İslam tarihinin en önemli dönüm noktası oldu ve Medine'de İslam dininin güçlenmesini, daha geniş kitlelere yayılmasını sağlayacak faaliyetler özgürce gerçekleştirildi. Bu faaliyetlerden biri de eğitimdi. İslam'ın doğru anlatılması, yeni nüzul olan ayetlerin tebliği ve dini emirlerin ashaba aktarılması bakımından Medine'de pek çok ilim meclisi kuruldu.
Ayrıca Peygamberimizin Bedir Gazvesi'nde esir alınan müşriklerden okuma yazma bilenleri on Müslümana okuma yazma öğretmesi şartıyla serbest bırakması da onun ilme verdiği önemi gösterir.
Resûl-i Ekrem'in İslâm'ı tebliğ görevinin ibadetlere ve beşerî ilişkilere ait hükümleri bildirme ve öğretme yönü ağırlıklı olarak Medine döneminde gerçekleşmişti.
Peygamberimiz burada kaldığı esnada ensar ve muhacirler de kendisini sık sık ziyaret ediyordu. Bu ziyaretler esnasında Rasûlullah ashabına dini-dünyevi her alanda nasihatler veriyordu.
Vahyolunan ayet-i kerimeleri onlara burada bildiriyor, dinin emirlerini burada öğretiyordu. İslam'ın büyük muallimi huzurunda bütün ashab, öğrenci durumundaydı. Eyyûb el Ensarî'nin evi de bir ilim yuvası olarak İslam'a hizmet etti.
İkisinin de ortak noktası Allah rızası için evlerini dini eğitim ve öğretime açmalarıdır.
Ancak, Erkâm'ın evindeki toplantılar Mekkeli müşriklerin müdahalesinden kaçınmak için gizlilik esasına dayalı olarak yapılmaktaydı. Medine'de böyle bir tehlike söz konusu değildi.
Aynı şekilde, Kubâ Camii'nde de bir okulun mevcudiyetinden bahsedilmektedir ki Peygamber Efendimiz buraya sık sık gelir ve buradaki eğitim-öğretime bizzat nezaret ederdi.
Evlerdeki eğitim faaliyetleri yetersiz gelmeye başlamıştı. Mescidin inşasının tamamlanmasıyla ilim ve irşad faaliyetleri daha çok mescitlerde ifa edilmişti.
Üstü hurma dalları ile kapalı olan Suffe, fakir, kimsesiz ve barınacak yeri olmayan Müslümanların kalması için yapılmış bir gölgelikti. Bu kimseler, dünyanın refah ve şatafatından uzaklaşıp, kendilerini ibadete ve dini ilimleri tahsile vermişlerdi.
Suffe'de devamlı kalanların yanı sıra diğer sahabeler de zaman zaman gelip Kur'an ve hadis öğreniyor, Ashab-ı Suffe'nın ilmi havasından istifade ediyorlardı. Abdullah bin Mes'ud, Abdullah bin Ömer, Salim, Selman-ı Farisi, Ammar bin Yasir, Ebu Zer el-Gıfari ve yüzlerce âlim sahabe burada yetişmiş; bazen Suffe'de kalanların sayısı 400'ü bulmuştur.