Prof. Dr. Mehmet Emin Ay'ın Edebali Cami sohbeti: Kur'an'ın lezzetini aldığınız zaman bırakamazsınız

◾ Fikriyat yazarı Prof. Dr. Mehmet Emin Ay, akademik kariyerinin yanında milletiyle kurduğu bağ ile de öne çıkan müstesna bir isim. Ayasofya-i Kebir Camii Başimamlığı vazifesini sürdüren Ay, aynı zamanda uzun yıllardır hadis sohbeti meclisini yönetiyor. ◾ Müslümanları sevindiren, içlerini ferahlığın kaplamasına vesile olan ve toplumsal bütünleşmeyi sağlayan duygulardan biri de bu tarz sohbetlerin sürekliliğidir. ◾ Bursa Edebali Cami'nde titiz bir çalışma ve yoğun emek ile sene içinde kasım ve nisan ayları arasında her pazar sabahı gerçekleştirilen 'Hadis Sohbetleri' Prof. Dr. Mehmet Emin Ay öncülüğünde 2007 yılından beri devam ediyor. Yol gösterici 50 hadis ◾ Edebali Cami İmam Hatibi Mehmet Yazar'ın emek mahsulü çalışmaları ile bu sene on altıncı yılına giren sohbetlerin ardından Bursa'nın dört bir yanından gelen cemaate çorba ikramı yapılıyor. ◾ Fikriyat ekibi olarak 16. yılında olan 'Hadis Sohbetleri'nin bu yıl ilk oturumuna katılarak bu manevi ortamın havasını teneffüs ettik. Prof. Dr. Mehmet Emin Ay'ın sohbetini sizlerle paylaşıyoruz. İslam'ın dayanağı olan dört hadis-i şerif Mevlamız hem konuşana hem dinleyenlere hem şu anda bizleri dünyanın farklı yerlerinde bu sohbetlere kulak verip izleyenlere her birimiz için inşallah istifadeli eylesin. Onlara da buradan gönülden selamlarımızı gönderiyoruz. Bismillahirrahmanirrahim 'Elif. Lâm. Mîm. Zâlikel kitâbu lâ reybe fîh huden lil muttekîn' Rabbimiz bazı surelerin ilk başlangıç ayetini 'elif, lam, mim, hamim, elif, lam, ra' gibi harflerle başlatır. Aziz kardeşlerim! Bunlara 'Huruf-u mukattaa' denir. Böyle bir ismi var. Sırrını bilmiyoruz bazıları efendim 'ta-ha' gibi mesela ey Habibim uzun süreler ayakta kalıyorsun. O sebeple ayakların şişiyor bunu Hz. Aişe validemiz (RANHA) bize aktarıyor. Böyle hitabı o ki 'ma enzelna aleykel kur'ane li teşka' 'Ey uzun süre ayakta kalan kişi' manasınadır. Biz sana Kur'an-ı bir meşakkat olsun diye indirmedik, niye kendine bu kadar eziyet ediyorsun? Diye ayet-i kerime devam ediyor. O yüzden 'ta-ha' bu manaya gelir, diyorlar. 'Nun velkalemi ve ma yesturun' Bu hususta bilgiler var ama Kur'an-ı Kerim sırlar hazinesi, bilmiyoruz. Lakin Resulullah Efendimiz (SAV) buyuruyor ki: 'Kur'an-ı okuyan her bir mümine Allah (CC) bir harfine on sevap verir.' Onun garanti olarak yazılan amelidir biiznillah. Yeter ki gönlü de Kur'an ile birlikte olunca, buna gayret ederek okuyunca bu gerçekleşir. Buna gayret etsin gözleri Kur'an-ı takip ederken, dili ayeti okurken, kalbi başka yerlerde dolaşmasın. Bu çok önemli bir şeydir. Çünkü Mevlamız kalbimize bakıyor ve nazar ediyor. O esnada onun için Kur'an okumaya başlarken, 'Ey Habibim Kur'an okumaya başlarken Kur'an okurken bile Allah'a (CC) sığın.' bu ayeti kerime gereği, her Kur'an okuyucu 'Euzu billahi mineşşeytanirracim, Bismillahirrahmanirrahim' diye başlar, başlamalıdır. Neden? Çünkü 'kalpleriniz bütünleştiği zaman Kur'an-ı okuyunuz' buyuran Resulullah Efendimiz (SAV), dilimiz ayeti telaffuz edip gözümüz satırlarda dolaşırken kalbimizin başka taraflara akmamasını istiyor. Çünkü Cenab-ı Hakk'a karşı mümin saygıda kusur etmiş olur. Aynen şuna benzetiliyor aziz kardeşlerim! Biri ile konuşuyorsunuz ama elinizde çağımızın derdi, müptela olunan şey, imtihanı, sınavı, belası telefon. Siz onunla meşgulsünüz. Arada bir başınızı kaldırıp 'he öyle mi' falan diyorsunuz. Karşınızdaki insan 'beni dinlemiyor' vehmine kapılır, üzülür. Ona siz vakit ayırmıyorsunuz demektir. Bu durum nasıl nahoş bir durum ise kalbimiz başka yerlerde dolaşırken gözümüzün ayeti takip ettiği, dilimizin de okuduğu durumlara düşmemizi istemiyor Resulullah (SAV) Efendimiz... En büyük muallimimiz, öğretmenimiz onun için istiyor ki bu kalp ona versin kendisini. O zaman Kur'an'ın lezzetini aldığımız zaman bırakamazsınız. Sayfalarca okumak ister, her gün okumak ister. Uzun süre okuyordu Efendimiz (SAV) ve ayaklarının şişliğinin farkında olmuyordu. Yudum yudum lezzetini aldığı için. İşte bu Resulullah Aleyhissalatu Vesselam Efendimiz buyuruyor ki: 'Her harfine Allah (CC) on sevap yazar.' Bakınız diyor 'elif, lam, mim' bir harf değildir. Elif bir harftir, lam bir harftir, mim bir harftir, diye açıklıyor. Harflerine on sevap verir. Elif, lam, mim dediğiniz zaman üç harf. Sevabı otuz olarak bileceksiniz. 'Zalikel kitabu'daki bütün harflerin sayısınca verir, bu şuurla okunduğu zaman. Rabbimiz Teâla Kur'an-ı Kerim'i cümlemize bu şuurla okumayı nasip etsin.Okuyuculara, okuyucular olarak hepimize, dinleyicilere bu şuurla dinlemeyi nasip etsin. Çünkü bizim sevaba çok ihtiyacımız var. Mahşer günü hiç ummadığımız yerden sevaplarımızın eksildiğini görecek insanoğlu. Buna çok üzülecek. Onun için sevaba çok ihtiyacımız var, diyor Rasulullah Efendimiz (SAV), bizi uyarıyor. İşte Mevlamız, 'elif, lam, mim' onca malum olan bir manaya geliyor. Sonrasında 'zalikel kitab'... Bu kitap diyor, Kur'an-ı Kerim'i kastederek 'la raybe fih' onda hiçbir şüphe yok. Onda hiçbir çelişki yok. Bir dediği diğerini bozmayan bir sayfalar içinde, mushaf-ı şerif diyoruz. Altı bin küsur ayet-i kerimeyi Rabbimiz Teâla, Peygamber-i Zişan Efendimizin (SAV) kalbine indirdiği, ona okuttuğu 'sana biz okutacağız ey habibim', 'Senukri-u keffelâ tensâ' 'sana biz okutacağız ve asla unutmayacaksın', unutmamak hafızların, Cenab-ı Hakkın büyük bir mucizesine mazhariyetidir. Aziz kardeşlerim! Bu ayeti kerimeleri hıfzeder ve bize böyle tane tane, inci misali sunup verirler, okurlar. İşte bu ayetler birbiriyle çelişkisi olmayan, bu Kur'an içinde hiçbir şüphe bulunmayan bir kitaptır. Kitabu'l mübindir. Açık net bir kitap ve 'hüden lil muttakin' muttakiler için hidayet rehberidir buyuruyor Rabbimiz Teâla. Sonra bu muttaki kelimesini kısaca ifade edelim. Sohbetlerimize devam eden kardeşlerimiz hatırlayacaklardır. Onlar için tekrar olduğunu düşünmesinler. Çünkü tekrara da ihtiyacımız var. Hatırlamaya ve hatırlatılmaya da ihtiyacımız var. Bu hatırlatmalar insanoğlunun muhtaç olduğu husustur. Çünkü biz nisyan ile malul olan bir zihin yapısına sahibiz. Yani unutmaya hazırız. Onun için hatırlatma kabilinden söylüyorum efendim. Takva sahibi olmak demek, gönlünde Allah'a (CC) kul olmanın şuurunu taşıyor olmak demektir. Allah'a (CC) kul olma şuuruyla yaşamak demektir. Ya Rabbi ben senin kulunum, bundan ben çok memnunum. Sen de benim Rabbimsin sen de benden razı ol amellerim de diye hep bu niyeti, bu duayı ve niyazı içinde taşımak demektir, takva sahibi olmak. İşte bu Kur'an muttakiler için bir hidayet rehberidir. 'ellezine' onlar öyle müttakilerdir ki 'yü'minune bil gayb'. Sevgili yavrularımızın annelerinden bir ricam var. Onlarla birlikte camiye geldiğinizi için sizi gönülden tebrik ediyorum. Allah (CC) hepinizden razı olsun. Bu cami onlar için çok güzel hatıraları olan bir cami olmasını da çok isterim. Onlar kendilerince de biz konuşurken, siz dinlerken oynayabilirler. Ama sessiz olmaları gerektiğini bu yaştan öğretmeniz gerekiyor. Hanımefendi kardeşlerimden ricam, sessizce de oynayabileceklerini onlara öğretelim lütfen. Bunu sizden rica ediyorum hanımefendi kardeşlerim. Yukarıdan oynasınlar ama bize sesleri yüksek seviyede gelmesin. Ayeti kerimelere saygıyı şimdiden öğretelim inşallah. Evet, bu muttakilerin vasıflarını Rabbimiz Teâlâ 'Onlar ki görmedikleri halde Cenabı Hakkın varlığına, birliğine, meleklerine, gönderdiği peygamberlere iman eden gayb âlemine, görmediğimiz bir âleme imanımızı görmüş gibi gerçekleştiren kullardır. Onlar ki namazlarını hakkıyla eda edenlerdir. Onlar ki kendilerine verdiğimiz rızıklardan infak edebilenlerdir. Devam ediyor ayeti kerime, 'onlar ki kendilerinden önce Allah'ın (CC) indirdiği kitaplara ve o kitapların içinde var olan bilgilere iman ettikleri gibi 'ey Habibim sana da indirdiğimiz bu Kur'an'a, Kur'an-ı Kerim'in her ayetine, şeksiz şüphesiz inandım' diyen kimselerdir. Bakınız muttakilerin vasıfları çok güzel bir şekilde açıklanıyor. Muttakilerin olabilmek için bunlara uymamız gerektiği bize hatırlatılmış oluyor. 'Ulaike ala huden min rabbihim' ne güzel ne mutlu bunlara, 'Onlar rablerinden gelen hidayete nail olmuş kimselerdir.' Allah'ın (CC) kendilerine hidayet ettiği kimselerdir. 'Ve ulaike humul muflihun.' 'Ne mutlu onlar kurtuluşa, gerçek felaha eren kimselerdir.' Felaha ermek demek, ayeti kerimelerden anladığımız şudur ki, mahşer gününün hesabını verip de mutlu bir şekilde cennetin yolunu tutan kimsenin mutluluğuna sahip olmak demektir. Gerçek kuruluş budur ve bu dünyanın sıkıntıları bizim hiçbir zaman peşimizi bırakmaz. Yakamızdan düşmez, bir gün iyiyseniz ertesi gün bir başınıza sizi üzen bir durum gelebilir. Bu dünya sıkıntısız olmayacaktır. 'veleneblü venneküm' buyuran Rabbimiz Teâla, bu dünya hayatının insan için mutlaka bir imtihanlarla dolu yaşantı olduğunu hatırlatıyor. Kimi bölgelerde açlık, kıtlık, kuraklık, susuzluk. Efendim, Bursa olarak da bizim su seviyemizin düşük olduğunu söylüyorlar. Yağdırmazsa Mevlam, nerden, kim su getirecek? İşte bütün bunlar dünya hayatında muhtemel karşılaşacağımız bizim sınavlarımızdır. Ama aslolan bunlardan kurtuluş değil de mahşer günü hesabını verebilmiş olmaktır. Onun için bu 'yevmü'l hisab' Kur'an-ı Kerim'de çok geçer. Bu 'yevmü'l hisab'a çok dikkat edelim. Aziz ve muhterem kardeşlerim. Tek idealimiz şu bedeni, şu ruhu ahiret yurduna efendim, ruhu mümin olarak teslim edip şu bedeni de toprağa verince yakınlarımız, ardımızdan Mümin olduğumuza şahitlik edilecek bir hayat bırakalım. Son kelamımız o mübarek kelimeyi tayyibe ki gönülden, kalpten bütün hücrelerimizle buyurun bir daha okuyalım: 'Eşhedü enla ilahe illallah ve eşhed anne Muhammeden Abduhu ve resulu' diyerek rabbimizin varlığını, birliğini Hz. Muhammed Mustafa Aleyhissalatu Vesselam Efendimizin, peygamberliğini tasdik ederek göz yumabilmektir. Mahşer günü hesabından Cenabı Hakkın bazı bahtiyar kulları var ki onların hesabını Mevlamız kendisi, 'sizin hesabınız yok' diye görüp de böylesine hesapsız ve azapsız mahşer meydanından cennete uğurlananlar diye bahsediliyor. O'nun (CC) elinde, O'nun (CC) iradesinde, O'nun (CC) merhametinde hiç sınır yok. Bizi de onların arasında katmaya hiçbir engel yok. Cümlemizi ya onlardan ya da hesabı çok kolay gelenlerden eylesin. Âmin, Ya Rabbel âlemin. İşte 've ülaike hümül müflihun' aynı zamanda dünya hayatında da böyle felah hali, insandaki huzur halidir diyor eserlerimizde, tefsirlerimizde gönlü hoş olmak demektir. Sıkıntıyla beraber gönlünde bir mutluluk olmak demektir. Dünya hayatında Rabbimiz Teâla, bunu da mümin kullarına veriyor. Müminin imanı, günümüzün hastalığı olan strese engeldir diyor, din psikologları. Evet, ta kendisi. Çünkü iman, onu barındırmaz bir müminin ruhunda. Mevlam var, der. Bütün sıkıntılarına ve kederlerine bakarak işte bu da bir felah halidir ve Este izu Billah: 'Men amile salihan min zekerin ev unsa' İster kadın ister erkek olsun, mümin olarak güzel ameller yaparsa, salih amellerde bulunursa, Rabbimiz buyuruyor: 'Fe le nuhyiyennehu' Ant olsun ki biz de onları şu şekilde yaşatacağız, bu dünya hayatında. Nasıl bir hayat? Hayaten tayyibeh. Hoş bir hayat. Hocam biraz önce dediniz ki sıkıntısız, imtihansız, musibetsiz geçmeyecek. Evet, onu ben değil Mevlamız Teâla buyuruyor. Peki, nasıl olur bu? Yani sıkıntısız geçmeyecek. Musibetler, belalar, hastalıklar şunlar bunlarla muhatap olacağız. Ama gönlünde iman, davranışlarında salih amel olan bir kimseyi 'fele nuhyi yennehum hayaten tayyibeh' biz onları hoş bir hayat ile yaşatacağız 've le necziyennehum ecrahum bi ahseni ma kanu ya'melun' yaptıkları bu salih amellere karşılık olarak da ant olsun buyuruyor Rabbimiz, yeminle 'biz onlara bu yaptıklarının karşılığını çok büyük bir mükâfat olarak ödeyeceğiz. Yani ahiret yurdunda onları, altından ırmakların aktığı, gönüllerinden geçenin önlerine konulduğu bir hayat, cennet hayatıyla mükâfatlandıracağız buyuruyor, Rabbimiz Teâla. İşte bu mükâfat, ahiret yurdundan önce hoş bir hayat olarak gelecek. Nasıl olur hoş bir hayat? Kişinin gönlünde huzur varsa buna 'hayaten tayyibeh' deniliyor. Çok manidar bir takvim yaprağının arkasında okumuştum. Efendim belli bir yaşın üstündeki müminler takvim yapraklarını çok dikkatle okurlar. Ben de onlardan olmaya başladım. Velhasıl ama çok bilgilerinin olduğunu da ifade edelim. Takvim yaprakları, insan için din eğitimi adına önemli bir kaynaktır. İhmal etmeyelim. Oradan aktarıyorum size, güzel bir yaşanmış hadise. Bir yarışma düzenliyorlar. Mutluluğun ve huzurun resmini çizin diye ressamlara bir yarışma açıyorlar. İki resim finale kalıyor. Bunlardan birisi çok güzel berrak bir gökyüzünün, yeryüzün bir göle durgun çarşaf gibi bir görüntüyle tamamen bulutların yansıdığı, yanı başındaki dağın, ormanın, ağaçlarının böyle göle yansımasının suya düştüğü çok güzel bir bahar resmi gibi. Herkesin dikkatini çekiyor ve birinci olmayı, onun sahipleri de başkaları da uymuyorlar. Efendim ikinci resim finale kalan, yine bulutlarla kaplı bir gökyüzü, yağmur yağıyor, yanı başında uzaktan dökülen bir şelale. Şelalenin nehir olup aktığı bu nehrin ortasında bir kaya parçası, üzerinde de bir kuş efendim yuvası. Dişi bir kuş ile yavrularının bir mutluluk resmi onlara yönelik bir detay var. Küçücük yuvalarında etrafında gürül gürül akan o nehrin ortasındaki kayanın bir kovuğunda ve yağmurun yağdığı bir ortamda böyle bir resim. Buna pek bir ihtimal vermiyorlar ama gel gelelim bu hususta mütahassıs kişilerden oluşan jüri bu ikinci resmi birincilikle efendim ödüllendiriliyor. İtirazlara da şu şekilde cevap veriyorlar: Şu birinci resim olarak düşündüğünüz baharın en güzel şekilde yansıtıldığı bu resim, evet çok güzel bir tablo ama onun belki de birkaç saatlik bir görüntü olarak ömrü var. Yani güneşin o anda ki verdiği o ışık ile yansıyan bu sudaki manzara, akşam olunca bitebilir. Mevsim bahardan yaza, yazdan sonbahara, kışa döndüğü zaman da bulamayabilirsiniz. Vakitlidir, muvakkattir, geçicidir. Ancak bu kulun yavrularıyla beraber buradaki durumu, yağmur yağsa da güneş açsa da etrafından geçen o suyun akışı onları hiç rahatsız etmemekte, onlar bu yuvalarında mutlu olabilmektedir. Çünkü hayat, öyle her zaman kolaylıklar ile geçebilecek bir hayat değildir. Bu kuş yavrularıyla beraber huzurun ve mutluluğun resminin en önemli parçasıdır. Bunun için birinci seçtik, diyorlar. Meselenin künhüne vakıf olduğumuza, bize verilmek istenen mesaja, ulaştığımıza ben inanıyorum. Bu ayeti kerimeler ilk ayeti kerimede, ilk rekâtta okuduğumuz o ayeti kerimelerin sizlere bu şekilde manasını aktarmış oldum. İkinci ayeti kerime, ikinci rekâtta okuduğumuz ikinci Kur'an-ı Kerim ayetleri onlar da Bakara Suresi'nin 124. ayetleriydi aziz müminler. Peygamber-i Zişan Aleyhissalâtü Vesselâm Efendimizin 'ceddim' diye 'babam' babam diye nitelendirdiği Hz. İbrahim (AS) ki na 'ebu'l enbiya' denilir. Çünkü peygamberlerin babasıdır. Hz. İsmail'in (AS), Hz. İshak'ın (AS), Hz. Yakup'un (AS), Hz. Yusuf'un (AS) ondan intikal eden Hz. Musa'ya (AS) onların soylarının, Hz. İsa'nın (AS) ve en son peygamber Hz. Muhammed (SAV) Efendimizin ceddi, Adnan isimli zatın o yoldan Hz. İsmail'e (AS) ulaşan soyuyla Resulullah Efendimizin (SAV) de ceddidir. O sebeple Hz. İbrahim'e (AS), Ebu'l Enbiya denilir. Bir hadisi şerifinde de Rasulullah (SAV) Efendimiz, 'ena davetü ebi ve büşra ehi, ve ru'ya ümmi' diye, bize ifade buyurduğu üzere 'ben babamın duası, İbrahim'in (AS) duası, kardeşim İsa'nın (AS) müjdesiyim, annemin rüyasının tecellisiyim' diye buyurur. Yine orada da Hz. İbrahim'i (AS) kasteder. Hz. İbrahim (AS) nasıl bir dua etmişse o sebep ile 'ben babamın duasının tecellisiyim' buyuruyor. Şimdi ona bakacağız, konumuzla da ilgili olan ayetleri size okuduk. Onu ifade edip sohbetimizi tamamlayacağız. Aziz müminler, Mevla'mız bu 124. ayeti kerime de şöyle buyuruyor: 'Ve izibtela ibrahime rabbuhu bi kelimatin fe etemmehun' Rabbi, İbrahim'i (AS) birtakım hususlarda sınadı. Bunların hepsini başarıyla geçti. Bu dünya hayatının sıkıntılarına muhatap olan bir peygamberden bahsediyoruz. Öyle ufak tefek sıkıntılar değil. Babası onu reddetti efendim, toplumu onu istemedi, ateşe attılar. Sonra efendim kovdular. Her neyse bunlara katlanılabilir şeyler olarak bakılabilir. Ama ciğerparesi Hz. İsmail'i (AS) Mevlamız Teâla onunla imtihan etti Hz. İbrahim'i (AS) onu da biiznillah. O halde canıyla malıyla ve cananıyla imtihan olunan bir peygamberdir ve hepsini gönlündeki iman ile biiznillah başarmış oldu bu sınavları. Rabbimiz Teâla buyurdu: 'İnni caılüke lin nasi imama.' 'Seni ben insanlara önder kılacağım.' Hz. İbrahim (AS) 'benim neslimden gelenleri de insanların önderi olacak bir mertebeye yüceltir misin, ey rabbim.' buyurdu, 'la yenalü ahdiz zalimın', 'Sana verdiğim bu söz zalimleri kapsamaz.' Zalimler için sana bu sözü veremem buyurdu. Zalimlere yönelik değildir bu sözüm. Bu ayet-i kerime, biyolojik olarak bir insanın evladının ve neslinin onunla aynı duyguları taşımadığı zaman, o biyolojik varlığının ona çok önemli bir şey katmadığına işaret eder. Cenab-ı hak vermezse kendi evladı ona bu manada, işte uymuyor, itaat etmiyor, boğuluyor. Karşımızdaki bir peygamberdir. Hz. Nuh (AS), boğulan da onun evladıdır. Dedi ki 'Ya Rabbi sen bana söz vermiştin. Benim ailemi, ehlimi kurtaracaktın. Oğlum boğuldu.' Bunlar ayeti kerime de geçiyor. 'İnnehu leyse min ehlik. İnnehu amelun gayru salih.' O senin ailenden sayılmazdı, sayılmıyor. Ameli salih olmayan bir peygamberin ailesinden değildir, buyuruyor. Hz. İbrahim'de (AS), 'Benim neslim insanların önderi olsun ya Rabbi. Onu da bana lütfeder misin?' deyince, 'la yenalu ahdiz zalimin.' Zalimleri ben bu sözüme dâhil etmem buyurdu. Bu ayeti kerime aslında indiği zaman, Peygamberimiz (SAV) zamanında yaşayan Yahudilere de Hristiyanlara da öylesine önemli bir mesaj veriyordu, diyorlardı ki 'biz Üzeyir Allah'ın (CC) oğludur. Biz de onu sevenleriz.' Hristiyanlar da 'İsa Allah'ın (CC) oğludur. Biz de onu sevenleriz.' Dolayısıyla biz elbette bu sevgiden faydalanacağız. Ayetlerde Rabbimiz Teâla, işte bildiriyor. Ey Habibim onlar böyle böyle diyorlar. Sen de onlara de ki 'Allah (CC) evlat edinmekten münezzehtir. Siz böyle diyerek kendinizi üstün görmeye çalışıyorsunuz. Bu asla doğru bir kıyas değildir.' Cenab-ı Hak bu ayetleri gönderiyor.

Prof. Dr. Mehmet Emin Ay'ın Edebali Cami sohbeti: Kur'an'ın lezzetini aldığınız zaman bırakamazsınız

2025 Türk Dünyası Kültür Başkenti: Aktau

Mersin'de "Bolkarlar'dan Toroslar'a Desenlerin Sırrı" temalı defile düzenlendi

"Selvi Boylum Al Yazmalım" Kazakistan'da tiyatro oyunu oldu

Fatma Bayram'ın yeni eseri İyiler Yalnız Değildir'den 30 alıntı

Ayet ve hadisler ışığında kadın

Nuri Pakdil'in unutulmaz sözleri

İslam’dan edebiyata kadar en özgün konuların podcastleri

Filistin'deki zulme karşı Müslüman tavrı nasıl olmalı - PODCAST

Uygur Türklerinin kaderini değiştiren 48 madde

"Selvi Boylum Al Yazmalım" Kazakistan'da tiyatro oyunu oldu

PODCAST I Fergana Vadisi'nin önemi

Merhametten ve empatiden uzak Çocuk Hakları Günü!

Metoda dair: Yöntemi gözden geçirme

Filistin'in bağımsızlığını resmi olarak tanıyan ülkeler

Filistin'in bağımsızlığını resmi olarak tanıyan ülkeler

Haris el-Muhâsibi'den Hakk'ı Arayanlara Nasihatler

Filistin’i işgale yönelik Yahudi göçleri: Aliyah

İsrail işgallerine karşı "birlik" çağrısı

Osmanlı belgeleri ışığında Filistin’e Yahudi göçü

Bosna Savaşı öncesinde bölgedeki gerilimlerin tarihsel kökenleri

Fatma Bayram'ın yeni eseri "İyiler Yalnız Değildir" TK Kitap'tan çıktı!

Fatma Bayram'ın yeni eseri İyiler Yalnız Değildir'den 30 alıntı

Ayet ve hadisler ışığında kadın

Filistin'de kadın ve çocuk olmak

Kadın sahabilerin İslam'a hizmeti

Nuh Tufanı kopuyor I İnsanlığın hayata yeniden başlaması

Arama

Prof. Dr. Mehmet Emin Ay'ın Edebali Cami sohbeti: Kur'an'ın lezzetini aldığınız zaman bırakamazsınız