Arama
Ramazan'ın son on günü nasıl ihya edilir?
On bir ayın sultanı Ramazan'ın son on gününün içindeyiz. "El-aşera el-evahira" tabiriyle de anılan bu mübarek günler, ayın 29 veya 30 çekmesi fark etmeksizin, yirminci orucun tutulduğu gece başlar. Bin yıldan daha hayırlı Kadir gecesini barındırması ve Peygamber Efendimizin (SAV) tüm gece ve gündüzünü itikafla geçirmesinden dolayı oldukça kıymetlidir. Peki, Ramazan'ın son on günü nasıl ihya edilir?
◾ İbn Abbâs şöyle rivayet eder: Allah Resulü buyurdu:
"İtikâfa giren kişi, günahları hapsedip, sevapların tümünü elde eden kişi gibi, kendisine sevaplar kazandıran kişidir."
◾ Resulullah (SAV), günlerini Mescid-i Nebevi'de ibadet ile geçirir, dünya işleri ile ilgilenmezdi.
◾ Eşlerinin yaşadığı hücre-i saadetler, mescide çok yakın olmasına rağmen evlerine gitmez, gece ve gündüzünü istiğfar ile geçirirdi.
◾ Enes b. Mâlik ile Übey b. Ka'b'in verdikleri bilgiye göre, Peygamberimiz (SAV) sadece bir yıl seferde olduğu için itikâf ibadetini yerine getiremedi. Fakat ertesi sene yirmi günlük itikâfa girdi. Bu itikâf günleri ise hayatındaki son itikâfı oldu.
◾ Hz. Peygamber'in bu tatbikatından hareketle âlimler, oruçlu kimsenin özellikle Ramazan'ın son on gününde itikâfa girmesini müstehap kabul eder.
Ebu Said anlatıyor:
"Biz Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) ile birlikte Ramazan'ın orta on gününde itikafa girdik, yirminci günün sabahı olunca eşyalarımızı (evlerimize) taşıdık. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) (bir hutbe irad etti ve) sonra şunu söyledi: "İtikâfa girmiş olanlar, itikâf mahallerine dönsünler. Zira bu gece bana Kadir gecesinin hangi gece olduğu gösterilmişti, sonra unutturuldu. Siz, son onda ve tek gecelerde arayın. Ayrıca bu gece kendimi su ve çamur içinde secde eder gördüm."
Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) itikâf mahalline dönünce, o günün sonuna doğru hava bozdu. Mescid o sıralarda (üzeri dallarla örtülmüş) çardak şeklindeydi. Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'in burnu ve burun yumuşağı üzerinde su ve çamur bulaşığını gördüm. Bu gece 21. gece idi."
(Buhari, Fadlu Leylet'l-Kadr 2, 3, İtikaf 1, 9, 13; Müslim, Sıyam 213, (1167)
◾ Diğer ibadetlerde olduğu gibi itikâfta da niyet şarttır. Niyet etmeksizin camide bulunmak itikâf yerine geçmez. Dolayısıyla itikâf niyetini şöyle yapılabilir: "Allah'ım! Bu mescitte (veya camide) bulunduğum sürece itikâfa niyet ettim."
◾ Evinde itikâfa girmesi gereken Müslüman bir hanım, bir oda veya seccadesinin serili olduğu bir mekânı itikâf mahalli olarak kullanabilir. Onun niyeti ise "Allah'ım! Bu mahalde bulunduğum sürece itikâfa niyet ettim." şeklinde olmalıdır.
◾ Erkeklerin beş vakit cemaatle namaz kılınan bir mescitte itikâfa girmesi gerekir. İtikâfın en faziletlisi Mescid-i Haram'da sonra Mescid-i Nebevî'de sonra Mescid-i Aksâ'da olanıdır. Diğer mescitlerdeki fazilet cemaatin çokluğuna göre değişir.
◾ Oruçlu olmak da vacip olan itikâfı yerine getirmek için şarttır.
◾ İtikâf yapmak isteyen kişi, niyet ederek mescit veya camide kalmaya başlayarak itikâfa girmiş olur. Vaktini namaz kılarak, Kur'an-ı Kerim okuyarak, dua, zikir ve tefekkür gibi ibadetlere ayırarak değerlendirir.
◾ İtikâfa girmek nefsi yasaklardan korumada daha etkili bir yöntem olduğu gibi, Ramazan'ın son on gününde olması tahmin edilen Kadir gecesine rastlama imkânı ve umudunu da arttırır. İtikâf, insanı dünyevî meşgalelerden uzaklaştırıp daha fazla ibadete vesile olması yanında, genel anlamda hayatın anlamı üzerinde tefekkür etme imkânı da sağlar. İnsanların zaman zaman böyle derin tefekküre ihtiyacı vardır. İtikâf bu tefekkürü gerçekleştirmek için bir fırsat olarak kullanılabilir.