Arama
Yunus Emre Divanı'ndan seçmeler
Zamanın sesi Yunus Emre, maddeyi mana ile gördü, sözü aşkla söyledi. O, düşüncelerini şiirle ifade ederken sade fakat derindi. Allah ve insan sevgisini, dostluğu, kardeşliği, merhamet ve yardımlaşmayı öğütleyen şiirleri, yüzyılları aşarak günümüze kadar ulaştı. İşte Tapduk Emre'nin dergahında yetişen Yunus Emre'nin Divanı'ndan seçkiler...
Ben dost ile dost olmusam
Kimseler dost olmaz bana
Munkirler bakar gülüşur
Selam dahi vermez bana
Ben dost ile dost olayım
Ölmez evvel öleyim
Canımı kurban vereyim
Dünya baki kalmaz bana
Ben aşıkı biçareyim
Baştan aşağı yareyim
Ben bir deli divaneyim
Aklım da yar olmaz bana
***
Derviş Yunus nice diyem
Ben bu canı terk idem
Yan yana dosta gidem
Perde hicap olmaz bana
Ben dert ile ah ederdim
Derdim bana derman imiş
İster idim hasret ile
Dost yanımda pinhan imiş
Nerde deyi fikrederdim
Göğe bakıp şükrederdim
Dost benim gönlüm evinde
Tenim içinde can imiş
Sanırdım kendim ayrıyım
Dost ayrıdır, ben gayrıyım
Beni bu hayale salan
Bu sıfat-ı hayvan imiş
***
İnsan olan buldu Hakk'ı
Meclis onun, odur saki
Hemen bu biçare Yunus'a
Saki ile bil ayan imiş
Gelin ey kardeşler gelin
Bu menzil uzağa benzer
Nazar kıldım şu dünyaya
Kurulmuş tuzağa benzer
Bir Pir'in eteğin tuttum
"Ana beni" deyip gittim
Nice yüzbin günah ettim
Her biri de bir dağa benzer
Çağla Derviş Yunus çağla
Sen özünü Hakk'a bağla
Ağlar isen haline ağla
Erdem vefa yoğa benzer
Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne akilem ne divane
Gel gör beni aşk neyledi
Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi
***
Mecnun oluban yürürüm
O yari düşte görürüm
Uyanıp melül olurum
Gel gör beni aşk neyledi
Miskin Yunus biçareyim
Baştan ayağa yareyim
Dost elinde avareyim
Gel gör beni aşk neyledi
Gelin bir nazar eylen,
N'oldu cihan içinde?
Niceler toprak oldu,
Bu az zaman içinde.
O taze güller soldu,
Bülbüller ötmez oldu.
Ata, ana zâr oldu,
Kaldı zindan içinde.
Canları oda yandı,
Kuzuların kurt aldı.
Ardınca baka kaldı,
Zâr-ü figan içinde.
**
Yunus söyle sözünü,
Yavı kıl kend'özünü.
Ağardı gör yüzünü,
Koma firak içinde.