Arama
Bilinmesi gereken 10 temel arkeolojik yapı
UNESCO Dünya Miras Listesi'nde yer alan ve tüm dünyanın dikkatini çeken Şanlıurfa'daki Göbeklitepe'de, insanlık tarihinin bilinen ilk tapınakları yer alır. Peki, 10 bin yıl önce henüz yerleşik hayata geçmemiş olan avcı toplumlar böylesi görkemli tapınakları nasıl yaptı? Sizler için gezegenimizdeki en eski ve en önemli arkeolojik yapıları derledik.
İmparatorlar, burada Roma halkını eğlendirmek için, daha çok da kendi eğlenceleri için gladyatör dövüşleri düzenlerdi. Bunlardan başka pek çok halk gösterileri, taklit deniz savaşları, hayvan avcılığı, infazlar, meşhur savaşların yeniden canlandırılması, klasik mitolojiye dayanan dramalar olurdu.
Bu arenanın sadece açılışında 5 bin hayvan öldürüldü. Tahminen o günden beri de, Kolezyum'da yaklaşık 1 milyon insan ve hayvan hayatını kaybetti. 2007 yılında Dünyanın Yeni Yedi Harikasından biri olarak seçilen Kolezyum, bugün Roma'nın en çok turist çeken eserlerinden biri.
Arkeolojik araştırmalara göre belirlenen dünyanın en eski binası olan Barnenez, MÖ 4850 yılına aittir. Fransa'nın Finistere yerleşiminin kuzeyinde yer alan bu yapı, 72 metre uzunluğa ve 25 metre genişliğe sahiptir.
Binanın yüksekliğinin ise 8 metrenin üzerinde olduğu belirtiliyor. Tarihin derinliklerinden gelen bu kalıntının bir anıt mezar olduğu kanısı hakim. Yapının sağlamlığı ve genişliği de, buranın kabile döneminde yaşayan önemli bir siyasi ya da ruhani lidere ait olabileceği savını destekler nitelikte.
Ggantija, tapınakları, Malta'daki Megalit Tapınaklar'ın ilk yapılanıdır. Tapınakları yapanlar, iki Ġgantija tapınağını Neolitik Çağ'da tamamladılar. Yaklaşık 5500 yıllık olan kompleks, dünyanın en eski dini yapılarından biridir.
5.500 yıl önce yerli halkın bu kadar ağır ve büyük taşları nasıl hareket ettirdiğine dair fikirler var elbette. Bu fikirlerden en yaygın olanı, büyük taşların altlarına küçük ve yuvarlak taşlar koyulması ve kaydırılması yönünde. Bu dairesel taşları da müzede görebilirsiniz. Kazı alanındaki bulgular, ölü gömme törenleri ve dini ayinlerin varlığını kanıtlıyor.
Bazı iskeletler el sürülmemiş ve bozulmamış halde bulunurken, daha sonraları tapınak dönemlerinde, bazı iskeletlerin kafataslarının ve uzun kemiklerinin bedenden ayrılmış olarak özel bölümlere gömüldüğü görülüyor.
Bu durum, yaşayan kişilerin ölmüş olan akrabaları için ölümlerinden bir süre sonra ikinci bir gömü töreni düzenlediğini ve bu değişiklikleri yaptığı izlenimini oluşturuyor.