Arama
Hayatın gerçek yönünü yansıtan ilk sanatçı
17. yüzyıl, barok resim anlayışının gelişim gösterdiği bir dönemdir. Barok üslupla birlikte resimde durgunluk ortadan kalkmış, çizgiler dalgalanıp yumuşamıştır. Bu üslupta, belli yönlerden aydınlatmalar resmin genel ışığına egemen olmuş, genel düzen simetriden kurtulmuş, 16. yüzyıl sonlarında gelişmeye başlayan gerçekçi anlayış barok anlayışla birleşmiştir. Barok resim anlayışını benimseyen en önemli ressamlardan biri Diego Velazquez'dir.
HAYATIN GERÇEK YÖNÜNÜ YANSITAN İLK SANATÇI
Velázquez'in Sevilla'da 1617'den 1622'ye kadar yaptığı tarihli ve imzalı yirmiye yakın ilk dönem eserlerinden dokuzu bodegón tarzındadır. İleride yapacağı tüm resimler tarihsiz ve imzasız olmuştur. 17. yüzyıl başlarında doğrudan ve ayrıntılı betimlemelerle Avrupalı özellikle İspanyol ressamları etkileyen bodegón akımı İtalyan ressam Caravaggio eserleriyle doğmuştu.
Velazquez, boya ve resim sanatını kiliseden çıkararak, hayatın gerçek yönünü canlandıran ilk sanatçılardan biridir. Görüşü ve canlandırışıyla milli olan Velazquez, dünyanın büyük ressamlarından biridir. Eserlerinin çoğu bugün Madrid'deki Prado Müzesi'ndedir.
Velázquez'in ilk eserleri İspanya'da bodegón tarzda resimlerdi. Bodegón meyhanede içki içenler, ocak başında yemek pişiren kadınlar, sokak satıcıları, çalgıcılar gibi sıradan insanların betimlendiği bir türdü. Simgesel anlatımla gizlenmiş ahlaksal ve dinsel alt anlamlar taşıyan eserlerdi.
İlk resimlerinde Caravaggio'ya özgü ışık-gölge anlayışına fazlasıyla yer verdi. 1618-1622 yılları arasındaki ilk başyapıtı "Sevillalı Su Satıcısı" bu yaklaşımın bir örneğiydi.
Velázquez bu bağlamda değişik türleri ilk kez 1618'de, "Marta ile Meryem'in Evinde İsa" tablosunda bir araya getirdi.
Velazquez muhakkak ki değerli bir ressamdı. Ünlü ressamların içinde parmakla sayılanlardan biri idi. Fakat asıl daha mühimi çok talihli oluşu idi. Rembrandt ve Frans Hals başta olmak üzere Avrupa'nın birçok ünlü ressamı sefalet içinde yüzerken o debdebe ve saltanat içinde yaşamaktaydı. Bunun için de eserlerinde daima rahatlık, parlaklık, canlılık vardı. Eserlerindeki en hüzünlü konularda bile kahramanlarının yüzünde bir yumuşaklık, bir iyilik ifadesi bulmak mümkündür.