Arama
Kime göre, ne, nedir?
Eve ziyarete gelen misafirlerin gitmesinin ardından duyulan boşluk ve yalnızlık hissine "awumbuk" denildiğini biliyor musunuz? Peki ya, Ahmet Hamdi Tanpınar'ın insanları kuyuya benzettiğini ya da Cemil Meriç'in politikayı "insanları, kendilerini en yakından ilgilendiren meselelerden alıkoyma sanatı" olarak tanımladığını? "Kime göre, ne, nedir" sorularının cevabını sizler için derledik.
Delilik, aynı şeyi tekrar tekrar yapıp farklı sonuçlar beklemektir.
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde gösterisi zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Bir şeyin provası yapılıyor sanki.
Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Farsça kökenli bir kelime olan mal-i hülya, vesvese, kara sevda, kuruntu, boş hayaller anlamına gelir. Sadri Alışık'ın "Ah Müjgan ah" filminde şöyle bir tirad geçer:
"Semtimizin bir tanesiydi Müjgan. Saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür, elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti.
Ve de her ne hikmetse o da bana gönüllüydü.
Öyle bir sevdim ki Müjgan'ı, dünyamı şaşırdım, haddimi bilemedim, evleniriz gibi geldi bana. Evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar, fakir soframız kurulur gibi geldi.
Sahil bahçesinde gazoz içerekten gizli gizli mal-i hülya kurardık. Sonra da çarşılara giderdik.
Eşya beğenirdik elden düşme; aynalı konsolumuz topuzlu karyolamız bile olacaktı. Müjgan'ın her an her bir daim yanında olacaktım ama olmadı, gitti."
"Şiir, bana sevinç, mutluluk vermiyor. İçinde boğulacağım acılar veriyor… Ama eğer şiirlerim, düşünceler ve yürekler arasında bir ilişki, bir bağ kuruyorsa, o zaman mutlu oluyorum."
