Arama
Osmanlıca dersleri
Arap alfabesine birkaç harf ilave edilerek oluşturulduğu için "Osmanlı alfabesi" de dediğimiz alfabeyi Türkler bin yıla yakın bir süre kullanarak onu medeniyet dili haline getirdi. Türkler bu alfabeyle yaklaşık 45 bin eser, koca bir divan edebiyatı oluşturdu. Günümüzde artık kullanmasak da hayatımızın her alanında bu medeniyet dilinin izlerini görüyoruz. Kütüphanelerdeki bu hazineler, örümceklerin yuva yaptığı raflarda kapanıp kalmaması için siz Fikriyat okurlarına Osmanlıca derslerini başlatıyoruz. Bu dersimizde alfabenin özellikleri,Osmanlıca nasıl okunur sizlerle buluşturuyoruz.
Za (ز): Dişlerin hafifçe sıkılmasıyla çıkartılan ze sesidir. Harfin alfabedeki karşılığı ise 'z' dir.
Sin (س): Dişler arasında çıkartılan ıslıklı, keskin s sesidir. Harfin alfabedeki karşılığı ise 's' dir.
Şın (ش): Dilin üst diş etlerine belli belirsiz dokundurulmasıyla dişler arasından çıkartılan bir şe sesidir. Harfin alfabedeki karşılığı ise 'ş' dir.
Sad (ص): Dişlerin sıkılıp, dilin damağa iyice yaklaştırılmasıyla çıkartılan, dolgun, tok bir sestir. Harfin alfabedeki karşılığı ise 's' dir.
