Arama
Yağmur sığınağı şemsiyelerin kısa tarihçesi
Kimi zaman güneşten korunmak, kimi zaman yağmurdan ıslanmamak kimi zaman ise şıklığı tamamlamak için kullanılan şemsiye, tarih boyunca pek çok işlevde kullanılmış. Tarihi neredeyse 4 bin yıl öncesine dayanan şemsiyeler, insanoğluna hayat yolculuğu serüveninde uzun süredir eşlik etmişe benziyor. Peki, şemsiyenin çağlar hangi işlevlerde kullanıldığını, antik toplumlardaki simgesini ve özellikle İkinci Abdülhamit döneminde İstanbul halkının şemsiyeleri nasıl kullandığını biliyor musunuz?
Viktorya çağında, şemsiyenin yapım maddelerinden biri ahşaptı. Fakat ahşap son derece pahalıydı ve ıslandığı zaman şemsiyenin katlanması mümkün olmuyordu. 1852'de çelik tellere sahip şemsiyeler Samuel Fox tarafından icat edildi.
İlk şemsiye dükkanı olan James Smith and Sons 1830 yılında açıldı ve günümüzde hizmet vermeye devam etmektedir. William c. Carter ise 1885 yılında "şemsiyelik"i keşfetti ve şemsiyelerin sürekli ortada durması veya kaybolması gibi sorunları ortadan kaldırdı.
Peki şemsiyenin Doğu'daki serüveni neydi? İbn Battuta İstanbulluları 1332'de asker, sivil, büyük, küçük bu şehrin insanları yaz kış başlarının üstünde koca şemsiyeler taşırlar, diye anlatmaktadır.
16. yüzyılın ikinci yarısında Fransa'da şehirli sınıfın şemsiye taşıması adeti başlamış, Lale Devri'nden itibaren Osmanlı üst sınıfı tarafından da benimsenmişti.
İkinci Abdülhamid döneminde kadın erkek yağmurda siyah, güneşte değişik renklerde, sadakordan, sapı fildişi, gümüş şemsiyeler kullanılması yaygınlaşmıştı. Kadınlar püsküllü, boncuklu şemsiyelerin altına volan bağlıyorlardı ve erkeklerde şemsiyelerini döndürmeleri, elden ele geçirmeleri, açıp kapamaları, indirip kaldırmaları gibi hareketlerden oluşan şemsiye diliyle konuşuyorlardı. Türkiyede halk arasındaki kullanımı yağmurlu günlerle sınırlı olan şemsiye, adını Arapça güneş anlamındaki şemsten almıştır.