Arama
Senin Suçun Değil kitabından insana dair alıntılar
"Senin Suçun Değil" kitabının yazarı psikolog Beyhan Budak eserinde; değersizlik duygusu, başarısızlıklar, aynı hataların tekrar tekrar yapılması, öfke ve kıskançlıklar üzerinde durmuştur. Kitap, yazarın dediği gibi insana mucizeler vaad etmese de şu anki halinden daha iyi hissetmesini taahhüt ediyor. Sizler için Beyhan Budak'ın "Senin Suçun Değil" kitabından insana dair alıntılar derledik.
"Böyle durumlar için onların kendi derdinin sözcüsü olduğunu ve söylediklerinin seni tanımlamadığını bilmen gerekiyor. Onlara bağımlı olmayan, kendi kişisel alanını inşa etmelisin."
Beyhan Budak
(s.66)
"Sana acımasız davranan birisini düşünüp nasıl bana böyle şeyler yapabilir diye tekrar üzülüyorsun belki. Ancak acımasız insanlar kendilerinden başka kimseyi düşünmez, diğer insanları önemsemez, önemsenecek bir şeymiş gibi görmez."
Beyhan Budak
(s.68)
"Aile içinde mutlu bir hayatımız varsa, psikolojik bağışıklığımız daha yüksek oluyor ve aile dışında yaşadığımız olumsuz olaylar bizi üzse de daha az etkili oluyor. Ama aile içi ruh sağlığımız iyi değilse yani depolarımız tam anlamıyla dolu değilse, yaşanan olaylar bazen ruhumuzda derin izler bırakabiliyor."
Beyhan Budak
(s.69/70)
"Geçmişinde bir travma varsa içeride bir yerlerde sesini sana duyurmaya çalışan, travmaya maruz kaldığın zamandaki halinde olan bir çocuk da vardır."
Beyhan Budak
(s.81)
"Travma ne kadar şiddetli ve uzunsa, senin bu olaya maruz kaldığın yaştaki halini zihninin bir köşesine kopyalar. Yani sen 9 yaşında travmaya maruz kaldığın zaman, zihnin ikiye bölünür gibi olur: Bir kısmı normal bir şekilde hayat yoluna devam ederken, bir kısmı da tam o olayı yaşadığın zamandaki haliyle korkmuş, çaresiz ve suçlu hissederek ruhunun derinliklerinde saklı kalır. Hayatın her belirsizliğinde, o küçük çocuk devreye girer sen fark etmeden, kendine zarar veren davranışlar sergilersin, mantıklı tarafının istememesine rağmen kendin için yanlış insanlar seçersin. Bir bakmışsın ki içindeki o incinmiş çocuktan dolayı böyle yapıyorsun."
Beyhan Budak
(s.81)