Arama
Çanakkale Boğazı’nı geçilmez yapan Osmanlı’nın talim gemileri
Osmanlı Devleti'nde mesleğin gerektirdiği bilgi, beceri ve alışkanlıklar; küçük yaştaki çocukların ustanın yanına verilerek yetiştirilmesiyle öğretilirdi. Osmanlı'da yelken yerine makine kullanılmaya başlandığı zaman, el işçiliği terk edildi. Gelişmelere ayak uydurmak ve Bahriye Nezaretine bağlı olan zanaatkâr sayısını artırmak için Makineci ve Gemici Çırak Okulları açıldı. Bu okullarda mümkün olduğu kadar iyi derecede ve uzun süreli bir mesleki eğitim verildi. Çekirdekten uzman yetiştirilmesini sağlayan makineci ve gemici çırak okulları, modern gemilerin kullanılmasında önemli bir iş gücü sağladı.
12 toplu Muin-i Zafer, Osmanlı-Yunan savaşındaki kahramanlığıyla da ünlüydü.
Osmanlı-Yunan Deniz Savaşı ve Çanakkale Savaşı'nın kahraman gemisi Muîn-i Zafer'di. 400 ton kapasiteli, 12 topu olan ve 12 mil süratindeki merkezî bataryalı Muîn-i Zafer Zırhlı Korveti, Osmanlı-Yunan Deniz Savaşı ve Çanakkale Savaşı'ndaki kahramanlıklarıyla ünlüydü. Muîn-i Zafer gemisinden sökülerek Dardanos Bataryasına yerleştirilen iki top, Çanakkale Boğazı'nı geçilmez yapan kahramanlıklara da imza atmıştı.
Muin-i Zafer, eski ve küçük bir korvet olduğu için, bu gemide muallimler birbirlerinin derslerini ihlal etmemek için aynı anda değil, sırayla ders işlerdi. Muin-i Zafer talim gemisinde, 13 ile 15 yaşındaki çırakların tente sarmak, battal filikalarını lostra ettirip çıkarmak, demir atmak, almak gibi ağır olan işleri, 2025 yaşındaki gençler gibi sürat ve maharetle yapmalarına çalışılırdı. Çırak öğrenciler, sorumlu olan subaylarla birlikte tüfek ve top talimleri, jimnastik ve beden eğitimi dersleri de yapardı.
Öğrencilere, özellikle Alman ve İsveç usulü beden eğitimi yaptırılarak zindelik, kuvvet ve çeviklik kazandırılırdı. Öğrencilerin sınavları, kışla gemisi süvarisinin kontrolü altında subaylar tarafından yapılırdı. Sınavlara Bahriye Nezareti adına bir de müfettiş görevlendirilirdi. Başarılı olanlar, gemilere mürettebat olarak tayin edildikten sonra seyyar okul gemilerindeki kurslara gönderilirdi. Öğrenciler, kışla gemisindeki eğitimde yeterli başarı gösteremezlerse, sınıflarını geçemezlerdi.
Sınavın sonunda başarılı olamayan fakat eğitim sırasındaki iyi tavır ve davranışlarıyla faydalı olabileceği düşünülen öğrenciler, bir sene daha eğitim alabilirdi. İkinci senede de öğrenmeleri gerekenleri anlayamazlar ise, çıraklık yapamayacaklarına karar verilerek Efrad-ı Bahriye ve Gedikliler hakkındaki kanunnameye göre ihraç edilirlerdi. Kaydı silinen öğrencilerin tekrar okullara başvurma hakları yoktu. (Osmanlı Bilimi Araştırmaları, Yirminci yüzyıl başında Osmanlı donanması için makineci ve gemici çıraklarının yetiştirilmesi, Derya Geçili)