Arama
Mekke’de haksızlığın karşısında duran antlaşma: Hilfü’l Fudul
Hilfü'l Fudûl, bazı Kureyş kabilelerinin Mekke'de haksızlığa uğrayan insanlara yardım etmek amacıyla yaptıkları bir antlaşmadır. Bu antlaşmaların ikincisine Peygamber Efendimiz de bizzat katılmıştır. Resul-i Ekrem Efendimiz, nübüvvetinin ardından da bu ittifaktan övgüyle söz etmiş; İslam'ın onu daha da pekiştirdiğine inandığını ve bu yemini, kızıl tüylü bir deve sürüsüyle de olsa asla değişmeyeceğini söylemiştir. Tekrar çağrıldığı takdirde de tereddüt göstermeden derhal icabet edeceğini belirtmiştir.
Rivayete göre o şöyle demiştir: "Eğer Hilfü'l-fudûl'e katılmam için soyumdan ve ailemden ayrılmam gerekseydi bunu hiç çekinmeden yapardım."
Hilfü'l-fudûl'ün daha sonraki tarihlerde devam edememesinin en önemli sebebi bu antlaşmaya yeni katılmaların imkânsız oluşuydu. Bundan dolayı Emevî hilâfetinin başında son mensubunun ölmesi üzerine bu antlaşma sona ermiştir.
Uhud'da Peygamberimizin etrafından ayrılmayan sahabe: Haris bin Sımme
Sümâle kabilesine mensup bir tâcir Mekke'nin ileri gelenlerinden Übey bin Halef'e mal satmış, fakat parasını alamamıştı. Çaresiz kalan tâcir Hilfü'l-fudûl'e başvurdu. Teşkilât mensupları ona Übeyy'e gidip parasını tekrar istemesini, vermediği takdirde kendilerinin bizzat alacaklarını bildirmesini söylediler. Bunun üzerine Übey parayı hemen ödedi.
Şehrin güçlü kişilerinden Nübeyh bin Haccâc'ın kızını zorla elinden alması üzerine tâcir Hilfü'l-fudûl'e gitti. Hilf mensupları hemen Nübeyh'in evini kuşattılar ve kızı alıp babasına teslim ettiler.
Ebû Cehil'in Hz. Muhammed'e düşmanlığını bilen bir müşrik alay etmek amacıyla mağdur tâcire, o sırada Kâbe'de bulunan Peygamber Efendimizi göstererek ona başvurduğu takdirde parasını alıp kendisine verebileceğini söyledi. Bunun üzerine Peygamberimize giden tâcir olayı anlatıp yardım istedi. Peygamber Efendimiz onunla birlikte Ebû Cehil'in evine gitti ve herhangi bir güçlükle karşılaşmadan parayı aldı.
Ebû Cehil diğer tüccarların ondan alışveriş yapmasına engel oldu ve malına düşük bir fiyat biçti. Kimsenin daha fazla fiyat vermemesi üzerine sıkıntıya düşen tâcirin durumunu öğrenen Peygamberimiz üç deve yükü malı onun istediği fiyattan satın aldı; Ebû Cehil yanına gelince de Hilfü'l-fudûl'ü hatırlatarak aynı şeyi bir daha yapmaması için kendisini uyardı.