Arama
Osmanlı'nın ilk resim sergisini açan Şeker Ahmed Paşa’ya dair bilinmeyenler
Güzel huylu ve hoşsohbet olduğu için Şeker Ahmed Paşa diye adlandırılan bu tıbbiyeli ressam, aynı zamanda Osmanlı'daki ilk resim sergisinin de mimarıydı. Etrafında iyi huylu, sakin bir kişilik olarak bilinen Paşa, arkadaşları tarafından şeker adıyla çağrılırdı. Şeker Ahmed Paşa kuvvetli seziş kabiliyeti ve tertemiz ahlak saflığı ile kişiliğini buldu, Türk sanat tarihinde ön saflarda yerini aldı. Sizler için Osmanlı'da ilk resim sergisini açan Şeker Ahmed Paşa'ya dair bilinmeyenleri derledik.
Bu nedenledir ki, bundan yaklaşık bir buçuk asır önce, İstanbul'da, resim sanatı ile hiçbir ilgisi olmayan bir çevrede, yağlıboya tablolarla açılan bu sergi, sanat tarihimizde oldukça önemlidir. Halkın çoğunluğu o dönemde sergi faaliyetlerine yabancı kalmış olsa bile, zamanın hükümdarı bu gayretlerin değerini takdir eder. O yıl rütbesi derhal kol ağalığına (kıdemli yüzbaşı) yükseltilir ve Sultan Abdülaziz'in yaverliğine tayin edilir.
Şeker Ahmet Paşa, hassas, çevresindeki insanları her zaman mutlu görmek isteyen bir yaradılışa sahipti. Güzel huylu ve hoşsohbet olduğu için Şeker Ahmed Paşa diye tanındı. Etrafında iyi huylu, sakin bir kişilik olarak bilinen Paşa, arkadaşları tarafından şeker adıyla çağrılırdı. Kuvvetli seziş kabiliyeti, tabiata olan sonsuz aşkı ve tertemiz ahlak saflığı sayesinde kişiliğini buldu, Türk sanat tarihinde ön saflarda yerini aldı.
"Şeker" lakabının herkes tarafından benimsenmesi Sultan Abdülaziz'in içinde bulunduğu bir hikâyeye bağlanır: "Veliaht Yusuf İzzettin Efendi, maiyetinde bulunan Ahmet Ali'ye, arkadaşları tarafından tatlı dili, hoş kişiliği, herkes tarafından sevilmesi nedeniyle şeker diye seslendiğini biliyordur.
Bir gün büyük bir tören sırasında Sultan Abdülaziz, yanındakilere "Yaver Ahmet'i çağırın" deyince, emri duyanlar "Hangi Ahmet?" diyerek duraklar. O sırada Yusuf İzzettin Efendi, ağzından "Şeker Ahmet'i" cevabını kaçırınca da bu durum padişahın çok hoşuna gider ve "Paşanın adı bundan sonra Şeker Ahmet olsun." der.
Ünü Avrupa'ya yayılan Şeker Ahmed Paşa toplumun değer yargılarına bağlı kalıp daha çok peyzaj ve natürmort eserler yaptı. Tabiatı dikkatle izleyerek uzun ve ısrarlı bir çalışmanın sonunda tamamladığı tablolarında ışık-gölge dağılımını ve renklerin âhengini büyük bir ustalıkla gerçekleştirdi. Eserlerini, tabiatı bir fotoğraf objektifi gibi aynen kopya etme veya ayrıntıları tuvale geçirme kaygısı gütmeden yeni düzenleme ve yorumlarla yarı empresyonist bir anlayışla ortaya koydu.