Arama
Dünyanın en büyük felaketi: İspanyol gribi
20. yüzyılın en büyük felaketlerinden bir tanesi de Birinci Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru ortaya çıkan salgın İspanyol gribiydi. 1918 yılının ilkbaharında Amerika'nın Kansas City şehrinde ortaya çıkan ve İspanyol gribi olarak adlandırılan grip salgını, milyonlarca insanın ölümüne yol açtı. İspanyol gribinden sonra insanlık, dört küresel grip salgını ile daha karşılaşsa da hiçbiri bu grip kadar felaketle sonuçlanmadı. Osmanlı'nın da maruz kaldığı bu salgında İstanbul'da, 6403 kişi hayatını kaybetti.
Fakat bu oranlar salgın sırasında görülmüyordu. Fakat daha sonra istatistikler üzerinde on yıllardır süren çalışmalar bunun esas olarak sosyo-ekonomik farklardan kaynaklandığını gösterdi. Fakat Paris'te diğer yerlerden farklı olarakken yüksek ölüm oranı en zengin mahallelerde oldu. Ama ölenler ev sahipleri değil, soğuk çatı katlarında kalan hizmetçilerdi. Bütün dünyada hastalıktan en çok etkilenenler kötü beslenen, kötü konutlarda oturan ve doktora gidemeyen yoksul kişilerdi.
Bu büyük salgında hastalığa yakalananların büyük kısmı iyileşmiş olsa da ölenlerin sayısı diğer grip salgınlarından 25 kat daha fazlaydı.
İspanyol gribinin ilk belirtileri solunum güçlüğü ile kendini gösteriyor sonrasında hastaların yüzü kızıl-kahve bir renk alıyordu. Hastaların yüzündeki bu renk daha sonra maviye dönüyor, öldüklerinde ise simsiyah oluyordu. İlginç olan kısım ise ölümün nedeni çoğu vaka açısından gribin kendisi değil, virüsün akciğerde açtığı yaralara yerleşen bakteriler sonucu oluşan zatürreydi.,
Hastaların şikâyetleri ise diş ve saç dökülmesi ile başlıyor, baş dönmesi, uykusuzluk, görme ve işitme kaybından şikâyet ediyorlardı. Hayatta kalanlar ise virüs enfeksiyonu sonrasında depresyon geçiriyordu.
İspanyol gribi tüm dünyayı etkilerken Osmanlı Devleti de bu salgına maruz kaldı. Avrupa üzerinden Osmanlı'ya gelen salgın, Anadolu'nun pek çok yerine de ulaşmıştı. Sadece başkentte İstanbul şehremanetine göre 6403 kişi hayatını kaybetti. İstanbul'daki ölü sayısı ortalaması binde 5,6'dır.
1918'deki grip salgınında en çok etkilenen kesimlerin sayısal oranı hakkında fazla bilgi yok. Güney Afrika'da grip sonucu ebeveynlerini kaybedip kimsesiz kalan çocukların sayısı 500 bini bulmuştu.
Öjenik, yani soy arıtımı inancında olan kişiler, alt soylara tabi olanların ve geri ırkların bu hastalıktan etkilendiğini söylüyor, bunu kurbanların suçu olarak görüyorlardı. Salgının pek de soya takılmadan herkesin sonu olması, bu teorinin zayıflamasında etkili oldu. Zenginler arasında da çok sayıda ölüm vardı. Bireysel önlemlerin yetmediğini, soruna toplumsal seviyede müdahale etmek gerektiği anlaşıldı.