Arama
İstanbul'un hafızasında yer edinen beş önemli olay
İstanbul'da ilk fuar fikrinin Sultan Abdülaziz tarafından düşünüldüğünü ancak Prens Fazıl Mustafa Paşa tarafından hayata geçirildiğini biliyor muydunuz? Peki, Sultanahmet Camii ve Süleymaniye Camii inşasının yedi yılda tamamlandığını? Sizler için İstanbul'un hafızasında yer edinmiş beş önemli olayı listeledik.
Sultanahmet Cami'nin yapımına 1609 yılında başlanmış ve yedi yılda tamamlanarak 2 Haziran 1616'da ibadete açılmıştır. Mimar Sedefkar Mehmed Ağa'ya inşa ettirilen bu muhteşem eserin içi, mavi beyaz özel üretilmiş çinilerle bezenmiştir. Çinilerdeki mavi hâkimiyetinden dolayı Batılılar tarafından Mavi Camii olarak bilinen Sultanahmet Camii, memleketimizin altı minareli ilk camidir. Bir söylentiye göre, camiyi yaptıran I. Ahmed minarelerin altından olmasını istemiş; ne var ki bunun maliyeti çok yüksek olacağından Sedefkar Mehmed Ağa yanlış duyduğunu bahane ederek camiyi altın değil altı minareli olarak inşa ettirmiştir.
Geçmişte yalnız Müslümanlar için bir gurur ve huzur makamı olarak ibadete ve seyre koşulan bu ihtişamlı ve güzel eser, günümüzde İstanbul'un en fazla yabancı ziyaretçi çeken yapılarından biri durumundadır. Bu, mükemmel mimarisi yanında, içinde 21 binden fazla muhteşem İznik çinisi kullanılmasından da ileri gelmektedir.
2 Haziran 1616 günü, İstanbul için yine önemli bir gündür. O gün, tıpkı Süleymaniye'nin açılışında olduğu gibi bir kalabalıkla, devlet ricali ve İstanbullular Sultanahmet Meydanı'nı doldurarak bu tarihi günü birlikte yaşamıştır.
İstanbul tarihinin en büyük yangınlarından biri olan Cibali yangını, 2 Eylül 1633'te bir kalafatçı dükkanında başlayarak etrafa yayılmış ve üç gün boyunca devam ederek şehrin önemli bir kısmını mahvetmiştir. Bir gemi kalafatlanırken yakılan ateş, şiddetli poyraz nedeniyle önce civardaki kayıkhaneleri tutuşturmuş, sonrasında evden eve, sokaktan sokağa, mahalleden mahalleye atlayarak Küçükmustafapaşa Çarşısı, Zeyrek, Unkapanı, Atpazarı, Aşıkpaşa, Fatih, Küçükkaraman ve Büyükkaraman semtlerini, yani İstanbul'un önemli bir kısmını harabeye çevirmiştir. Başka bir ifadeyle Suriçi İstanbul'unun yüzde yirmisini ortadan kaldırmıştır.
Binden fazla evin yandığı bu büyük afetin bir başka yönü daha vardır. Dönemin padişahı IV. Murad'ın, o yıllarda İstanbul'da asayişsizlik nedeniyle yaşanan kargaşa dönemini bu yangını kılıf ederek koyduğu şiddetli yasaklarla sona erdirdiği söylenir. Yangının ne şekilde başladığı iyi bilindiği halde, padişah yangına tiryakilerin sebep olduğu gerekçesiyle tütünü yasaklamış, şehrin asayişini bozan ve öteden beri işsiz güçsüz serserilerin barınağı haline gelen kahvehane ve meyhaneleri kapattırmıştır. Evlerinden olan insanlar kahvehanelere sığındığından bu tip mekanlarda önemli miktarda kalabalıklar oluşturmuş ve padişah buralarda bir fitne doğar diye bu tip mekanlara müsaade etmeyerek devrin şartlarına göre gayet makul bir yol izlemiştir.